Jeanette Vergouwen

Maandagmiddag 29 mei verzorgden de zeven musici die optraden tijdens jaargang 10 van het Scaldis Kamermuziek Festival 2023 het slotconcert in Porgy en Bess in Terneuzen. Ook deze keer weer voor een volle zaal.
Zeven musici: Mathieu van Bellen (artistiek leider/viool), Maria Milstein (viool), Omri Epstein (piano), Ori Epstein (cello), Nicolas van Poucke (piano). Noga Shaham (altviool) en Naomi Shaham (contrabas). Zeven sterke individuen, verschillende karakters, maar als ze samen musiceren hoor je één ziel en vormen zij een hechte muzikale eenheid.
Zij spelen de noten die in de partituren staan perfect, maar voegen altijd iets toe. Hun liefde voor de muziek vloeit via hun handen naar het publiek. De uitvoeringen zijn anders. De structuur van de muziek wordt door hun interpretatie zichtbaar (en intens voelbaar).
Topmusici, die een prachtig minifestival afsloten met twee hele bekende Pianokwintetten.

Het Pianokwintet in Es opus 44 van Robert Schumann kreeg een perfecte invulling. Het tweede deel met de treurmars waarin Schumann een eerbetoon schreef voor Beethoven en Schubert klink beklemmend. De tragische sfeer en het steeds terugkerende zachte, marcato thema bleven vastzitten in de hoofden van de toehoorders, de emotie was voelbaar. En dan dat schrijnende einde dat zo intens droevig gespeeld werd. Na het vrolijke Scherzo met een markant ritme in het tweede trio dat deed denken aan een Hongaarse mars kwam een verkwikkend slotdeel vol prachtige melodieen. Het fugatogedeelte werd helder en in een perfect tempo gebracht en eindigde met een vrolijke coda.
Bij het Forellenkwintet van Schubert denkt iedereen aan het lied Die Forelle en de variaties die Schubert verwerkte in het Andantino (deel 4). Schubert schreef het op 21jarige leeftijd. De contrabas versterkt de melodische lijn en zorgt voor een rijkere harmonische klank. De plaatsing van de contrabas links van de andere strijkers en de piano was goed gekozen. Alle nuances kwamen hierdoor beter uit, mede door de niet nadrukkelijke uitvoering door de bassist waardoor de instrumentklanken samensmolten. De musici voelden zich net zoals de forel als vrolijke vissen in het muzikale water. Wat werd er genuanceerd gespeeld, alle emotie van jeugdige vrolijkheid, smartelijke melodieen, vredigheid en bedrog kwamen goed over.
Voeg daar nog de superioriteit van Schubert toe, de componist van de prachtige modulaties en de meesterlijk ingevoegde stiltes. De spanning was er tijdens het hele concert, kippenvel momenten en vooral diepe bewondering voor deze topmusici. Zeeuws-Vlaanderen mag trots zijn op dit festival. Het Scaldis Kamermuziek Festival gaat voor de toekomst. Laten we dit koesteren.